Nog één keer Bosch, omdat het mij geraakt heeft. Zondag 8 mei was de afsluiting van de Jeroen Bosch tentoonstelling. Om tien uur ’s avonds lichtshow op de Markt in Den Bosch. We waren vrij: ‘Zullen we gaan? We gaan!’
We lopen via de Sint Jan en de Kerkstraat naar de Markt. Een prachtig verlichte kathedraal en aan de overkant gonzende terrasjes, flarden muziek, sfeerverlichting, geveltjes, bovendien zwoele zomeravond in mei, wat wil een mens nog meer?
De Markt staat bomvol en als wij arriveren en ons nestelen komt er een gigantische fanfare aan. Alsof 5 korpsen uit de wijde omgeving zich in het rood hebben gestoken. Imposant. Daarachter vreemde figuren op een kar en op stelten en daar weer achter een regiment fakkeldragers. En dat alles tegen een donkerblauwe sterrenhemel. Den Bosch op z’n best.
Een gedragen stem schalt over de Markt en draagt een emotionele en soms grappige tekst voor. Afscheid van alle schilderijen die hier hun reünie hadden. Ze worden uitgezwaaid. En als cadeau van Den Bosch aan Jeroen Bosch volgt er een lichtshow.
De stadslichten doven. Het wordt donker en op de vier gevels rondom zijn woonhuis komt een schitterende animatie tot leven. De wanden van die huizen slaan open als waren het drieluiken van Bosch. We horen hem lopen op een krakende houten vloer, we zien hem een kaars aansteken. Vervolgens storten de gevels in en vliegen er allerlei draken en Bosch-figuren uit de gaten. Dan gaat de hele zaak in de fik als referentie aan de stadsbrand die Jeroen als 13-jarige meemaakte. Aan het einde sluiten de luiken weer en worden die panden weer gewoon die panden.
De straatlantaarns gloeien op. Mensen zwermen uit na een hallucinerende show van 20 minuten. Daarna een uur in de rij bij de betaalautomaat in de parkeergarage, dat wel, maar blij dat ik er was.
Ik dacht: gewoon even melden, want het wordt nog herhaald tot half december. Google maar.
Henk
Foto's:
