26 februari 2016

In de Biechtstoel: Henk Beijers, archiefonderzoeker

Voor Henk Beijers (78) is heemkunde meer dan een hobby. Geschiedenis toegankelijk maken is zijn passie. Tijdens zijn werkzame leven als directeur van basisschool De Beemd, tekende hij al voor diverse grote publicaties, na zijn pensioen stortte hij zich volledig op archiefonderzoek in het BHIC. Hij levert met vaste regelmaat bijdragen over de plaatselijke historie aan deze krant.
Onlangs rondde Beijers de digitale bewerking van alle resoluties van de Raad van State tussen 1648 en 1748 af. Over acht jaar hoopt hij te zijn gevorderd tot de Franse Revolutie.

Geloof je?

Mijn geloof bestaat in een harmonieus leven leiden, in vaste normen en waarden, jezelf door je katholiek geloof laten inspireren, geen stress opzoeken en je talenten en capaciteiten op een gepaste wijze in dienst stellen van de gemeenschap waar je deel van uit maakt. Voor mij voorheen in het Schijndelse en nu in het Vughtse.

Wat is je grootste deugd?

Dienstbaar willen zijn aan je medemensen, een inspirerende rol spelen in je directe omgeving is immers een pracht levensopdracht en mijn grootste deugd hierbij is misschien wel onvoorwaardelijke inzet. Geen 100, maar liefst 125 procent. Passie of gedrevenheid zou je het mogen noemen. In wezen ben je daar nooit mee klaar. Het lijkt misschien wat afgezaagd maar het is dae methode om je leven inhoud te geven. Dat deed ik voorheen in mijn rol als leerkracht en later als schooldirecteur in de Beemd, een periode in mijn leven waaraan ik prachtige herinneringen bewaar en ik zeg het altijd tegen iedereen: op de Beemd heb ik van 1972 tot 1999 een gouden tijd gehad! Een nieuwe jonge groeiende wijk. Je kon er iets moois opbouwen, een gemeenschap zien uitgroeien tot een hechte club mensen die graag hun schouders hebben willen zetten onder dat opbouwwerk, enthousiaste leerkrachten coachen, inspireren en motiveren, een goede sfeer creaeren….het lag me eerlijk gezegd wel. Het zou een grote zonde geweest zijn als ik er niet in geslaagd zou zijn die basisprincipes overeind te houden.

Wat koester je het meest?

Je koestert juist datgene wat je als zaeaer waardevol ervaart. Als ik iets absoluut wil koesteren in mijn leven dan is het een harmonieuze relatie met mijn vrouw Jos, maar zeer zeker ook de warme liefde en aandacht voor mijn zoon Jan, schoondochter Sandra en mijn allerliefste dotjes Puck Joes en Roos. Toen ik pas opa was kon ik het wel van de daken roepen….Opa zijn is een volslagen nieuwe dimensie in je leven. Kleinkinderen halen het beste in je boven en door warmte en aandacht krijg je zoveel moois terug. Heerlijk!
Wat ik ook zo lang ik kan zal koesteren is mijn fascinerende hobby als amateur-historicus. Historisch onderzoek, archieven ontsluiten, de geschiedenis van Schijndel dichter bij de mensen brengen. Ik ervaar dat als een job die me enorm veel levensvreugde geeft.

Wat stuit je het meest tegen de borst?

Waar ik absoluut niet tegen kan en waar ik me ook grote zorgen over maak is de onrechtvaardigheid in de wereld, de verharding en verloedering, maar waar ik bijzonder veel moeite mee heb is dat verdraaide egoaisme en individualisme binnen onze samenleving en mijn toppunt van ergernis is de vrij grote groep onopgevoeden in onze maatschappij, die vergeten dat er ook nog anderen op de wereld zijn.

Waar kun je van genieten?

Waar ik intens van kan genieten is mooie klassieke muziek. In huize Beijers in Vught gaat geen dag voorbij zonder de klassieke zender. Daarnaast zingen mijn vrouw ik bij het Groot Gemengd Koor van de Edith Steinparochie locatie H.Hartkerk, waarbij 50 dames en heren de liturgische vieringen mogen verzorgen, naast het Klein Gemengd Koor, gregoriaanse schola, rouw- en trouwkoor en een heel bescheiden kinderkoortje. Een parochiekerk waarin de rijke koorcultuur serieus gekoesterd wordt!

Met wie zou je wel eens een weesgegroetje willen bidden?

Met paus Franciscus zou ik om te beginnen een Weesgegroetje willen bidden en in dit jaar van barmhartigheid zou ik met hem eens graag van gedachten willen wisselen over onze wereldvrede!

In deze rubriek naar een idee van Marcel Bosmans vertellen (oud-)Schijndelaren op gezette tijden over zichzelf en wat hen bezighoudt.

Foto's:


0