MUZIEK

Ik heb het hier al eens vaker besproken. “Wat een rijk mens ben je, wanneer je muziek kan maken”. Muziek. Een krachtig middel om emoties op te roepen. Als vanzelf komen ze bovendrijven. Het kan je kalmeren of juist opwinden. 

Al zoekende naar hetgeen muziek met je doet, las ik het volgende: “Volgens Darwin is muzikaal talent via seksuele selectie tot bloei gekomen. Kijk naar vogels: een mannetje lokt een vrouwtje met zijn gefluit. Popsterren doen hetzelfde en niet voor niets gaan de meeste liedjes die we zingen over de liefde”. Iets verderop staat dat luisteren naar je favoriete muziek pijn vermindert en de hoeveelheid stress verlaagt. Hoppa.. Zet de radio of tv maar aan, zou ik zeggen

Vrijdag jl. was Andre Rieu met zijn zomerconcert op het Vrijthof te zien op tv. Andre Rieu. Ja, ik weet het. Rieu, het is en blijft een gevaarlijke uitspraak. De naam alleen al is voor een aantal onder ons bijna een soort van vloekwoord verworden… “Oubollig en niet om aan te horen. Dat is geen muziek, dat is gejank”, hoor je dan. Maar wij, en ik denk met mij vele leeftijdsgenoten, genieten enorm van zijn muzikale feestje.

Want weet je, wanneer je het publiek, toch wel zo’n twaalfduizend man op één avond, compleet uit hun dak ziet gaan dan doet het wat met je. Hun eerlijke beleving qua muziek is prachtig om aan te zien. Muziek, in welke vorm dan ook. Het brengt je samen, kalmeert of maakt je juist uitbundig en blij.

Zaterdag 18 mei. Het Songfestival. Kan het treffender als voorbeeld wat de beleving van muziek met de mens doet. Met bijna vijf miljoen landgenoten keken we naar het uiteindelijke succes van Duncan. Het bracht ons samen. Samen zaten we duimen te draaien, waren we aan het juichen en waren we dolenthousiast. En dan, eindelijk de laatste punten… Iedereen, maar dan ook iedereen, ging uit zijn dak. Muziek.. Het brengt je samen, het doet je houden van… Hoe mooi mag het zijn.

Terugkomend op (mijn vriend) Andre Rieu. Natuurlijk, de muziek is niet voor iedereen. Dat snap ik best. Ieder zijn ding, zo hoort dat. Het is de beleving die je ervaart, meemaakt en beleeft. Maar weet je, het Vrijthofconcert telde in 12 dagen maar liefst 150 duizend gasten. En bijna de helft van de bezoekers op het Vrijthof komt van ‘buiten’ de Benelux, zeggen ze. En die blijven logeren in Maastricht en bezoeken de stad en geven daar hun centjes aan van alles en nog wat uit. Hoezo, muziek maakt je blij… Zeker voor Maastricht, moge dat duidelijk zijn.

“Wat ben je rijk, wanneer je muziek kan maken”, de stelling staat als een paal boven water. Maar wanneer je optimaal kan genieten van jouw eigen muziek, ben je zeker zo rijk. Heel rijk zelfs, is mijn bescheiden mening.