PrietJanPraat
Een druilerige grauwe zondagmiddag. Het zijn de dagen voor het Sinterklaasfeest. Binnen is het behaaglijk en oogt het lekker gezellig.. Opa en oma aan een heerlijk kopje koffie en de jongens, die een dagje logeren, zitten aan het ‘fris’ met iets lekkers erbij natuurlijk. De meegebrachte i-padjes lonken….
Ze kijken naar het opgenomen Sinterklaas journaal en zien de Sint ergens in een volle storm ‘vechten’ met het roer. Er is opwinding wanneer de feestelijke pakjes een voor een in de grote zee verdwijnen. Het grote boek, wat in het water dobbert… Luuk en Gijs, ze zitten er nog middenin. Luuk bengelt al een beetje op het randje.. Zomaar ineens zou op school of omgeving het grote geheim zomaar teniet kunnen worden gedaan. Zou heel erg jammer zijn. Gijs zit nog helemaal in de flow.. Al zou je hem nu confronteren met ‘de waarheid en niets dan de waarheid’, dan nog zou hij het resoluut naar het rijk der fabelen verwijzen. Prachtig.
Fien en Luus zitten nog in het beginnerstadium. Die moeten nog heel veel ontdekken. Bij Fien is het al behoorlijk duidelijk dat Sinterklaas kadootjes brengt, dat is alvast mooi meegenomen. Maar je hoort haar ook roepen: “Opa kijk.. Hij (de Sint) heeft geen hoed op”. En Luus hoor je in alle opwinding alleen maar ‘Klaas, Klaas, Klaas‘ roepen.
Terug naar zondag, Luuk en Gijs. Ineens is het idee er, om samen een Sint tekening te gaan kleuren. Luuk springt meteen op (hij is ook wel de echte ‘kleur’ specialist onder ons) en zoekt de spullen bij elkaar. Gijs heeft iets minder geduld met dat gepriegel, maar staat ook enthousiast op om samen de klus te klaren. Het is tenslotte voor de Sint, niet dan.
Even later zitten we met zijn viertjes druk te kleuren. Zelfs oma zit, met haar tong tussen haar lippen, als een volleerde kunstenares haar Sinterklaas kleur te geven. “Hoe moet zijn baard, met welke stift, welke kleur?’, vraagt ze. “Ja dommie… die is wit natuurlijk”, zegt Gijs. Juist op deze momenten komen de gesprekjes zo mooi op gang. Over school, voetbal, vriendjes en eventuele vriendinnetjes. Het is beregezellig en de tijd vliegt.
“Oma, krijgen we nog wat lekkers”, vraagt Luuk. Even later zie je ze genieten van een supergrote koek. Luuk is bijzonder geconcentreerd met zijn tekening bezig, Gijs gaat iets sneller, de kleuren zijn ook anders dan die van Luuk… Maar, hij maakt de tekening wel af. Het is tenslotte voor de Sint, niet dan.
Een paar dagen later herhaalt het ritueel zich, wanneer de ‘dames’ bij ons zijn. Ook Fien kleurt dat het een lieve lust is. Aan haar eigen tafeltje zit Luus, met een mooie rooie blos op haar wangetjes, haar tekening in te kleuren. Eventjes maar, een minuut of drie… misschien.
Daarna ‘gelooft’ ze het wel en gaat ze koken op haar fornuisje.