Laatste

Hè Flore dit wordt onze laatste column dus.

Weet ik pap. Mogen we nu samen 600 woorden gebruiken?

Ik denk het niet. De krant is niet groter en het is de laatste.

Zielig toch ook?

Ja, een beetje het gevoel dat er weer iets ‘Schijndels’ verdwijnt.

En ze gaan niet samen met die andere?

Nee zeker niet! Ik vond het in elk geval een uitdaging om een column te schrijven.

Ik ook. Bij mij waren het meer de alledaagse dingen, kinderen die beginnen te puberen, vriendlief en boodschappen doen.

Ik denk dat ik meer beschouwend was, over Meierijstad, over ouder worden en over ergernissen. Maar altijd wel met een beetje bijtende humor. Nou ja, we weten niet wie ons gelezen heeft. Op de markt kreeg ik weleens reacties en twee keer een in gezonden stuk.

Ook wel een beetje de ouwe mopperkont die ik wel herken (haha). Reacties heb ik hier in Rosmalen vanzelf niet meegekregen. Maar ik blijf gewoon schrijven, dat deed ik altijd al. Iedereen kan mij blijven volgen op: https://www.facebook.com/florewittenbergcolumn/ Dat is mijn blog. Welkom!

Nee, ik stop gewoon omdat het stopt. Genoeg andere dingen te doen zou Margo zeggen: de kozijnen schilderen, je werkhok opruimen, helpen in de tuin, de bergzolder en ga zo maar door. Mijn vrouw heeft werk tot aan mijn 108ste verjaardag!

Wat ben je toch een vreselijke overdrijver pap!

Nou, jij zit niet op mijn planeet schat! Maar hoeveel woorden hebben we inmiddels?

240!

?Tjee, nog 60 woorden te gaan om alle lezers te bedanken voor de moeite om ons te lezen. We hopen dat er af en toe een glimlach was of een herkenning, iets dat je dag een stukje beter maakte of een vraagteken opriep.

Moet je niet gewoon gaan afsluiten pap?

Ja, hoeveel woorden? Nog drie? Nou, tot ziens!

Ook van mij! Sh*t 304!

Henk en Flore