GEFFEN – Het lijkt allemaal zo vanzelfsprekend. De slagerij in combinatie met het Kerstfeest. Een mooie, creatief gevulde, toonbank met Kerst specialiteiten. Bestellijsten, afhaalmomenten, gourmet, steengrill, vleesschotels en wat nog al niet meer. De vraag van onze hoofdredacteur aan ons, als schrijvers voor de weekbladen, was: “Probeer, uit eigen herinnering een deelwaardige Kerst- of Nieuwjaars herinnering te weergeven”. Vandaar dat ik onze herinnering van toen, 30 jaar slagerij, aan u als lezer toevertrouw.
In 1971 hebben Marijke en ik de slagerij aan de Dorpstraat in Geffen overgenomen van mijn ouders. Op dinsdag 11 mei zijn we in het huwelijksbootje gestapt, het feestje gevierd, en op woensdagmorgen 12 mei, voor de klok van 10.00 uur in de vroege ochtend, stonden we alweer samen in onze witte slagersjas in de winkel te werken. Niks geen huwelijksreis of afterparty, het kwam toen in feite nog niet in je gedachte op. Het huwelijk was op dinsdag omdat op die dag de winkel toch maar voor een halve dag geopend was. In het weekend, op vrijdag trouwen, was in feite ondenkbaar. Tenminste bij ons, toen…44 jaar geleden.
10 jaar
Kerstmis kreeg in mijn beleving in de slagerij pas in latere jaren een compleet andere betekenis. De jaarlijkse kermis was een veel groter item en vooral, omzetmaker. De herinnering aan die drukke kerstdagen liggen bij mij zo’n beetje in de laatste 10 jaar van onze werkzaamheden. Van eind jaren tachtig tot 1998 wat, vanwege de verkoop van onze slagerij, onze laatste Kerst zou zijn in de slagerij. Na het Sinterklaasfeest begon de hectiek en het bikkelen toch wel zo’n beetje met vooral de inkoop en de bewerking daarvan. We hadden naast de winkel in ons klantenbestand ook een aantal horecabedrijven die natuurlijk ook voor Kerstmis hun grote bestelwensen hadden. En ook dat moest allemaal gereed zijn. Vaak stond ik dan al om vijf/zes uur in de morgen in de werkplaats en waren werkdagen van 16/18 uur meer regel dan uitzondering.
Zeker in die begintijd was er bij ons nog geen automatisering of computer. Terugkijken deed je in een geschreven map en dan maar hopen dat je het in het voorgaande jaren genoteerd had, anders had je een probleem. Alhoewel, het fingerspitzengevoel bracht vaak wel weer uitkomst.
Hulp
“Een goede voorbereiding is het halve werk”, zeker met Kerst. Je moet het product wel in huis hebben, want een dag voor Kerst is er geen specialiteit meer te verkrijgen. Vandaar de roep om de bestelling vroeg in te leveren, zodat er gereserveerd en tijdig ingekocht kan worden. Gourmetten, bakplaten en fondue is ‘in’ met de feestdagen, zeker toen in onze laatste jaren. Heerlijk eten en handig… Maar die kleine lapjes (honderden) moeten wel allemaal gesneden worden voordat ze op schaal kunnen. Balletjes, hamburgertjes, slavinkjes, tartaartjes…. En alles vers… Niks geen diepvries. Bedenk daarbij dat het Gourmet Compleet steeds meer werd besteld en het geheel alsmaar drukker werd. Je had van die nachten dat je in je dromen nog bezig was met lapjes tellen. Wel erg belangrijk was hoe Kerst viel. Was Eerste Kerstdag op een dinsdag, dan was dat top, het kon niet beter. Dan had je de hele zondag om met de hele ploeg bestellingen te draaien. Viel Kerst op een doordeweekse dag, dan was het de hele nacht met zen allen keihard doorwerken. Alles moest in feite in één dag en één nacht gereed zijn.
Team
Er is een jaar (1987) geweest dat Bram, hij was nog te jong om mee te helpen, een groot deel van de werkzaamheden op de film heeft vastgelegd. Laatst hebben we ze nog eens teruggekeken. Echt waardevol en soms hilarisch. Met name het gezellige sfeertje wat er heerste, ondanks de drukte en het moe zijn, valt op. Een bewijs dat onze gezellige sfeerherinnering, toch wel klopt. Een mooi moment was elk jaar toch wel net na middernacht. Dan werd de bestelde vette hap binnengebracht. Een half uurtje pauze waar de meest onzinnige klets werd verkocht, echt lachen. Het gaf je weer de nodige inspiratie om door te gaan. Inspiratie die je zeker nodig had bij het zien van de grote stapel bestellijsten die er nog lag te wachten.
Voorvalletjes
In de loop der jaren hadden we vaste krachten met ieder toch wel hun specialiteit. De een was een kanjer in bestellingen draaien en de ander was weer creatief in het opmaken van bijvoorbeeld gourmet- steengrill- en fondueschotels. We hadden twee, noem het maar onmisbare ‘manusjes van alles’. Geen echt al te leuke taak, maar wel een heel doeltreffende en vooral broodnodige taak.
Gekke en rare voorvallen? Ja, natuurlijk waren die er. De stroom die net na twaalf uur uitviel. Pats.. Alle drie de PNEM hoofdstoppen eruit geknald, en daar mocht je niet aankomen. Pikkedonker en je kon dus van het ene op het ander moment, niks meer. Wat dan, hoe verder… Marinus, onze elektricien, hebben we uit bed gebeld, die heeft ons gered. Een held was hij op dat moment. En bang zijn.. hebben we ook een jaar gehad. Ik tenminste. Bang, dat net als bij een college slager, in de nacht inbrekers alles, maar dan ook alles hebben meegenomen. Ik ben sinds dat voorval nooit meer naar bed gegaan in de nacht voor Kerst.
Foto's:
