GEFFEN – Het was een turbulent jaar, een jaar vol emotie en aangrijpende gebeurtenissen. Het overlijden van haar man Piet Bosch, nu ruim een jaar geleden, liet diepe groeven achter in de ziel van Ria. Met de verkoop van de winkel, haar ziel en zaligheid, kreeg ‘afscheid nemen’ een nieuwe betekenis in de gedachtegang van Ria. “Ruim 40 jaar van mijn leven heb ik, samen met Piet, alles gegeven voor onze winkel. Dat maakt de pijn om ook hiervan afscheid te gaan nemen alleen maar erger”, aldus Ria. Ze is nu heel druk met inventariseren, opruimen, acties bedenken en vooral met het afscheid nemen van alle klanten die haar zo dierbaar zijn. Vandaag neemt ze even de tijd voor onze biechtstoel.
Door Jan van Ravenstein
Geloof je?
Jawel. Maar ik ben inmiddels wel zo realistisch dat ik me geen leven na de dood kan voorstellen. Met andere woorden. Ik ben bang dat ik ‘mijn Piet’ in het hiernamaals niet zal tegenkomen. Was het maar waar. Heel ergens zit, inmiddels wel diep verborgen, er natuurlijk nog wel een stukje geloof. Dat heeft mijn generatie nu eenmaal meegekregen in onze opvoeding, en dat blijft. Niet voor niets steek ook ik een kaarsje aan als ik in de gelegenheid ben in een kerk of kapel.
Wat is een goede eigenschap van jou?
Ze hebben wel eens gezegd tegen mij dat ik dienstbaar ben. Dat ik altijd klaar sta voor wie dan ook. Het is wel een dankbaar gevoel wanneer ze dat van je zeggen. Ik heb het er vroeger al van mijn moeder met de paplepel ingegoten gekregen, kan ik je zeggen. En eigenlijk vind ik dat het ook zo hoort, dienstbaar zijn. Klaar staan voor een ander, daar is toch niks mis mee.
Wat is je grootste zonde?
Snoepen, veel te veel snoepen…. En dan als het effe kan, vooral chocolade. Maar in alle eerlijkheid moet ik bekennen dat toch wel het eigenwijs zijn, met stip bovenaan zal staan. Of moet ik het meer eigengereid of eigenzinnigheid noemen. Weet je, ik zoek altijd een oplossing om toch mijn doel te bereiken. Is het niet links om, dan wel rechtsom. Is dat eigenwijs, oké dan is dat zo.
Wat koester je het meest?
Dat zijn van die geijkte antwoorden. Natuurlijk je gezin. De kinderen en de kleinkinderen. Is er iets mooiers, nee toch. Natuurlijk koester je een fijn en lang leven, dat je gezond mag blijven. Maar ook, gekeken naar de toekomst, dat ik mijn plekje zal vinden in alles. Ik ben zo druk geweest in mijn leven dat ik soms mijn omgeving wel eens vergeten ben. Je ziet het wel, maar door alle hectiek ren je als het ware door je drukke bestaan en vergeet je de mooie dingen om je heen. Ik zal moeten leren om soms eens pas op de plaats te maken, hoe moeilijk dat ook misschien voor mij zal zijn.
Waar kun je heimelijk van genieten?
Misschien wel raar voor iemand die niet in de ‘business’ zit. Maar het is heerlijk genieten wanneer mijn klanten met een goed en tevreden gevoel naar buiten gaan. Dat ik ze naar alle tevredenheid heb mogen helpen. Omdat wij een winkel hebben waar in feite ‘alles’ te koop is komen ze soms me de gekste vragen. En weet je, wonderen duren iets langer, maar met wat inzet en creativiteit is alles op te lossen.
Wat stuit je het meest tegen de borst?
Social Media. Door de Social Media, facebook en Whats App praten we niet meer met elkaar. Daar word ik heel erg kriebelig van. Door het gebrek aan normale communicatie is er op alle fronten onbegrip, onenigheid en vooral vaak onduidelijkheid. Een foute app is heel erg definitief, een fout woord is nog met het gesproken woord te herstellen.
Van wie kun je nog wat leren?
Van iedereen. Als je maar wil luisteren, toch? Ik heb veel geleerd van het verleden. Ik denk wel dat ik inmiddels een enorme bagage aan levenservaring in mijn rugzakje heb zitten. Hele mooie en vooral fijne en lieve ervaringen, maar ook wel intens verdriet. Heel bijzonder zijn de vertrouwelijke gesprekjes die klanten je toevertrouwen. Is dat niet mooi, dat geeft je een heel warm gevoel. Zeker dat, zal ik vooral heel erg gaan missen, ben ik bang.
Wie is je grote voorbeeld?
Daar kan ik duidelijk over zijn. Ons mam dus. Vanaf mijn 14e jaar heb ik met haar in de winkel gestaan. Ik heb enorm veel van haar geleerd en al heel snel kreeg ik heel veel verantwoordelijkheid. Heel bijzonder was dat. Ze had een paar gouden stelregels die ik heb meegekregen. Ben eerlijk, sta voor iedereen klaar en vergeet nooit dat de klant ‘koning’ is.
Wat vind je spijtig?
Spijtig is het feit dat wij, Piet en ik, onze winkel loopbaan niet samen hebben kunnen afmaken. Dat doet heel veel pijn. De sluiting van de winkel is sowieso heel spijtig en vooral emotioneel. Ik kan er nog steeds niet aan wennen dat het binnenkort allemaal is afgelopen. Ruim 40 jaar zit mijn lief en leed hierin. Zou ‘Geffen’ en omgeving het allemaal wel snappen. Ik wil me niet op de borst kloppen, maar ik ben bang dat ze ons toch wel zullen gaan missen. “Jullie hebben ook werkelijk alles”, is een kreet die ik heel vaak heb gehoord. En dat is zo direct over en uit. Jawel, Geffen verarmt. En dat is heel spijtig, heel erg jammer. Zo’n bruisend winkeldorp, en moet je nu kijken wat er van over is.
Heb je verder nog iets op te biechten?
Mag ik het aangename met het zakelijke een beetje vermengen. Dan heb ik een zakelijke boodschap. Wij hebben vanwege onze sluiting spetterende acties met hele hoge kortingen deze maand. Tot begin mei zijn we open en ik hoop dat onze winkel dan compleet is leeg gekocht. Dat zou me een hele hoop minder werk en zorgen geven. Duss.. Pak je voordeel nu het nog kan, zou ik zeggen.
Foto's:
