Niet iedereen zal verrast zijn geweest door de aankondiging dat het Schijndels Weekblad ermee ophoudt. Eerder zal menigeen verbaasd zijn geweest dat de krant het nog zo lang heeft volgehouden, want de laatste jaren ging het moeizaam. Nu is de kogel dan door de kerk. Voor u ligt de allerlaatste editie. Een treurig moment voor een weekblad dat kan terugzien op een rijke historie.
De eerste editie verscheen op 16 december 1939 onder de deftige naam Schijndelsche Courant, een krant waarin volgens de redactie “iedereen zichzelf en zijn eigen belangen zal ontmoeten”. Dat zo’n krant levensvatbaar zou zijn, was een jaar eerder al gebleken bij verschijning van het door de RK Sportcentrale uitgegeven Sport- en Reclameblad, een blaadje met vooral voetbalnieuws en flink wat reclame van middenstanders, gedrukt bij de Wed. Th.J. van de Wiel. De weduwe in kwestie was Janske van de Wiel. Zij zag er brood in. Drie generaties Van de Wiel zouden de volgende zeventig jaar hun stempel drukken op het Schijndels Weekblad, dat in 1980 van een abonnementenblad in een huis-aan-huisblad veranderde. Na Janske van de Wiel zwaaiden zoon Piet en zijn vrouw Ineke de scepter en in 1986 maakte hun zoon Puskas zijn entree bij de drukkerij en het weekblad.
?Onder zijn leiding krijgt de krant nieuwe impulsen. Puskas is heel actief in de Schijndelse gemeenschap en dat is terug te zien in de krant, die aan iedereen ruimte biedt en altijd open staat voor nieuwe initiatieven. In 1992 wordt Gerard Buenen, al actief als freelancer, de eerste redacteur in vaste dienst. Via hem kan ik vijf jaar later ook aan de slag bij het Schijndels Weekblad. De lokale politiek wordt kritisch gevolgd, de wekelijkse columns van Willem de Geest worden gretig gelezen, naar de jaarlijkse kerstpuzzel wordt uitgekeken.
Het onverwachte overlijden van Puskas in 2008 is een zware klap. Zijn vrouw Maria zet de krant nog twee jaar voort. In 2010 neemt Van Helvoort Uitgeverij BV uit Gemert het Schijndels Weekblad over. De krant zal daarna nog twee keer een andere eigenaar krijgen.
Het vertrek uit het Schijndelse kantoor eind 2012 is het begin van een langzame neergang. Het Schijndels Weekblad raakt letterlijk en figuurlijk ontworteld. De komst van een nieuw lokaal weekblad dat oude wijn in nieuwe zakken gaat verkopen, maakt de situatie er niet beter op.
Een nieuwe uitstraling en nieuwe rubrieken kunnen het tij niet keren. Steeds meer adverteerders laten het afweten. De krant lijdt verlies en dan is er uiteindelijk maar één stap mogelijk. Wel een pijnlijke stap, want met het Schijndels Weekblad verdwijnt een krant die driekwart eeuw in ieder Schijndels huishouden kind aan huis is geweest.
Vanaf de oprichting heeft het Schijndels Weekblad clubs en verenigingen altijd een podium gegeven. Heel wat correspondenten werden in de loop der jaren vertrouwde namen voor de redactie. Dat geldt in de eerste plaats voor Geert Verhagen, die sinds 1959 het nieuws van Hengelsportvereniging Altijd Beet heeft aangeleverd. Eveneens het vermelden waard is heemkundige Henk Beijers die de lezer twintig jaar lang op tal van historische wetenswaardigheden trakteerde. Henk kennende zal hij in archieven blijven spitten tot hij erbij neervalt. Veel lezers genoten ook van de avonturen die Broer van Kasteren beleefde als jager en stroper en als emigrant in Australië. Ook na zijn terugkeer in Schijndel maakte hij nog van alles mee. Deze krant kwam er helaas niet meer aan toe. Hier volstaat het om te zeggen dat Broer, tot zijn overlijden op 1 januari 2013 op 90-jarige leeftijd, zijn leven tevreden biljartend sleet in het Mgr. Bekkershuis.
Zelf had ik, toen ik in 1997 voor het Schijndels Weekblad begon te schrijven, nooit gedacht dat ik twintig jaar later mee het licht uit zou doen. Ook toen de situatie steeds minder rooskleurig werd, ben ik de krant een warm hart blijven toedragen. Los van alle verwikkelingen was het Schijndels Weekblad voor mijn gevoel toch ook een beetje mijn krant.
Of voetbalclub Schijndel zich volgend seizoen eindelijk uit de sportieve malaise weet te bevrijden, of Meierijstad de gewenste “krachtige verbinder” krijgt, of Hart voor Schijndel na alle tromgeroffel ook echt iets gaat betekenen of dat Lambèr Gevers straks gewoon weer op zoek moet naar nieuwe politieke vrienden – u zult het ongetwijfeld allemaal wel te weten komen via TV Schijndel, de LOS en Mooi Schijndel. Deze krant doet helaas niet meer mee. Na 78 jaar is een einde gekomen aan het Schijndels Weekblad. Zeker geen moment om de champagne te ontkurken.
Foto's:
