Dat mijn leventje vrij druk is, is een feit. Dat ik af en toe een ware strijd lever als het gaat om timemanagement tussen werk, kinderen, schoolactiviteiten, vriendlief en sociaal mag geen verrassing meer zijn. Maar van de week was ik zo georganiseerd dat ik tijd over had. TIJD OVER!
Niets voor mij, die persoon die altijd overal achteraan rent omdat er juist te veel is en te veel moet.
Ik was compleet de kluts kwijt. Ik heb de hele ochtend gedacht dat ik iets groots vergeten was. Heb mijn drie agenda’s allemaal van voor naar achteren doorgespit op een ‘over-de-hoofd-dingetje’. Ik heb mijn mail dubbel gecheckt of ik daar mogelijk iets gemist had, maar er was niks.
Er was zo ontzettend niks, dat ik stilletjes op de bank ben gaan zitten en me totaal ontredderd heb gevoeld.
“Heerlijk moet het zijn om een dag helemaal niks te hebben”, roep ik vaak. En nu was het zo. Ik had niks.
Mijn kinderen waren bij mijn ex, vriendlief was aan het werk, de boodschappen waren volgens schema in huis, mijn werk was af, zelfs mijn auto was gewassen.
Voor de zekerheid ben ik nog één keer naar mijn bureau geslenterd om te kijken of ik dan misschien alsnog een vergeten ‘to-do’ lijstje had liggen, maar nee, niks!
Eigenlijk best eng als je zo georganiseerd bent dat je ineens niks meer hebt.
En wat ik dan gedaan met die hele dag niks? Nou eigenlijk ook niks. Want hoe triestig ook, doordat ik altijd wel iets heb en nu dus niets, was ik zo ontredderd dat mijn dag door mijn vingers glipte en ik enkel maar een beetje heen weer ben geslenterd in huis, door de tuin en mee heb geneuried met de radio. Vrij niets dus.
Zonde? Nee eigenlijk helemaal niet. Want de volgende dag lag er weer van alles, stond mijn agenda weer bomvol en was ik mijn dag ‘niets’ alweer vergeten.
Flore
Foto's:
