“Zorgen voor de minderbedeelden in Oeganda”.
Hun ultieme wens is in vervulling gegaan. “Kennis maken met het land en de mensen en tegelijkertijd zorgen voor die mensen met in het bijzonder de kinderen”.
Via deze site zullen we met bepaalde regelmaat verslag doen van de opgedane ervaringen in het verre Oeganda door “Peer en Marianne’. De ene keer een rechtstreeks verslag van Peer en/of Marianne en de andere keer een samenvatting daarvan. Het geheel wordt natuurlijk compleet gemaakt met alle bijbehorende foto’s.
(Deze eerste keer zijn alle verhalen die tot nu toe binnen zijn geplaatst. Wel zijn hier en daar, om de lengte van het geheel enigszins te beheren, delen wat ingekort).
Dag 1:
Peter en Marianne
Geplaatst 13-10-2016
Leuk dat jullie met ons gaan meereizen. Vanaf nu zullen we met bepaalde regelmaat hier nieuwe verhalen en foto’s plaatsen.
Op http://oeganda-pm.reismee.nl/ zie je alle bijzonderheden en via de kaart weet je altijd precies waar we zijn en waar we zijn geweest! Meer informatie ons en de reis die we gaan maken zie je in het profiel.
Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.
Peter en Marianne
De eerste 24 uur
Geplaatst op 28-10-2016
Na een reis van 17 uur zijn we op 27 oktober aangekomen op ons kinderproject. We zijn hartelijk ontvangen door de andere vrijwilligers.
Met coördinator Frank zijn de dag daarna op citytour gegaan om ons wat wegwijs te maken in Oeganda. Als men hier boodschappen wil gaan in de stad Kamapala kun je er wel 2 uur voor uitrekken…Eerst met de boda boda (achtertop een scooter) mee. Daarna met matatu (busje) mee, wel wachten tot die vol zit en dan pas gaat hij rijden. Simkaart aangeschaft geld gewisseld en wat gegeten..
Bij terugkomst hebben we een rondleiding gehad van Frank op ons kinderdorp. Meteen die kleine hummeltjes geknuffeld. Ze zijn juist vandaag verhuist naar dit dorp in een nieuw gebouw. Heerlijk…wat een schatjes zijn het toch… Het gebouw is nog niet klaar en er moet nog heel veel gebeuren. Om 06.00 uur in de morgen hebben Peer en ik eten uitgedeeld aan 600 kinderen…rijst met een bonensaus…bbbrrr dat krijgen ze 7 dagen in de week….terug gekomen in ons verblijf was de pasta mislukt…dus Emmy en Sharon waren terug naar de winkel naar Kampala hoor hihi.
Dus 24 uur hier en heel wat beleefd. Misschien morgen de kledingkast van de kleintjes inruimen…samen met Anouk.
Marianne
Verslag van Peter
31-10-2016
Vandaag heb ik het als taak genomen om ff wat te schrijven. We zijn nu vier dagen op het project maar de eerste dag van ons vrijwilligerswerk.
Vanmorgen 7 uur opgestaan om te ontbijten Marianne moest om 8 uur bij het kinderopvang zijn en ik op de maandagmorgen bijeenkomst. Deze bijeenkomst is voor alle kinderen van het kinderproject en alle leerkrachten en vrijwilligers.
Hier wordt dan een onderwerp besproken( oftewel meer gepreekt ) vandaag over respect, Gisteren zijn we ook al naar de kerk geweest omdat dit ook verwacht wordt als je nieuw bent, echt iets voor Marianne en mij. Om 9 uur werd ik verwacht bij het nieuwe lokaal waar in het nieuwe schooljaar de lessen van elektra zullen plaats vinden. Het ging hier meer om een oplevering. Een Afrikaanse oplevering dus, in Nederland zou dat zo niet werken. Maar…Het is even wennen, maar ik denk al een beetje op de Afrikaanse bouwmanier.
Om 11.00 uur kon ik dan beginnen met de kant-latten rond te zetten voor het werkblad. Rond de middag kamen er twee leerlingen. In hun schoolt Vandaag heb ik het als taak genomen om ff wat te schrijven.
We zijn nu vier dagen op het project maar de eerste dag van ons vrijwilligerswerk.
Vanmorgen 7 uur opgestaan om te ontbijten Marianne moest om 8 uur bij het kinderopvang zijn en ik op de maandagmorgen bijeenkomst,deze bijeenkomst is voor al de kinderen van het kinderproject en al de leerkrachten en de vrijwilligers.
Hier wordt dan een onderwerp besproken( oftewel meer gepreekt ) vandaag over respect, gisteren waren we ook al naar de kerk geweest omdat dit ook verwacht wordt als je nieuw bent echt iets voor Marianne en mij.
Om 9 uur werd ik verwacht bij het nieuwe lokaal waar in het nieuwe schooljaar de lessen van electro zullen plaats vinden. Het ging hier meer om een oplevering en ik moet zeggen als het in Nederland zo op geleverd wordt dan kunnen al de ploegen nog wel een weekje terug komen.Maar ik denk al op de Afrikaanse bouwmanier.er hoefde alleen een paar kozijntjes recht gezet te worden de rest zagen we door de vingers we hakken alles maar kapot de stukadoor is toch binnen.
Om 11 uur kon ik dan beginnen met de kant-latten rond zetten voor het werkblad. Rond de middag kamen er twee leerlingen nog in hun school tenue, inclusief hun stropdas. Ik heb ze maar gezegd dat ze de volgende dag toch maar andere kleren aan moesten doen
Morgen krijg ik assistentie van de metselaar voor de kozijnen aan te werken zodat de stukadoor aan de gang kan.
Marianne kwam om half 1 al bekaf thuis. Het is ver lopen en een lastige weg. Ze was begonnen met het verschonen en wassen van de baby’s en daarna fles geven aan twee kids tegelijk. Daarna weer op bed leggen en de werkzaamheden doen die nu vooral hebben te maken met het inrichten en opruimen omdat het babyhuis afgelopen vrijdag pas is verhuist.
In de middag doet ze de verzorging van de kleintjes en wassen en strijken. Vooral maakt Marianne zich zorgen om de kleinste omdat deze nogal zwak is en hier laten ze de baby’s liggen als niet huilen dan hebben ze geen honger denken ze. Maar in de vrijwilligersogen is ze gewoon te zwak om te huilen. Maar voor de rest is het kei leuk met die kleintjes
We blijven jullie op de hoogte houden en tot volgende keer maar weer.
Groeten Peer
Foto's:
