NULAND – Terwijl buiten een enorme originele ronde, Belgisch ogende, spiegeltent voor hun jubileumfeest verrijst, wordt binnen het kopje koffie als een soort van vanzelfsprekendheid ingeschonken. Willy Bosch (62) en zijn Maria (62) jubileren. En niet zo’n beetje ook. In totaal maar liefst 70 jubileumjaren. Veertig huwelijksjaren en daarbij nog eens dertig mooie Wihabo jaren. “Och, en zoiets komt maar eenmaal voorbij, en dan moet je dat toch vieren met familie, vrienden en kennissen”, aldus het echtpaar.
De getoonde gastvrijheid is hun niet vreemd. Gaandeweg het gesprek zal dat steeds meer gaan blijken. Willy en Maria. Getrouwd in 1976. Willy geboren in Berlicum en Maria in Vinkel. Heel even woonachtig geweest in Geffen om daarna voorgoed voor Nuland te kiezen. “We zijn Nulanders pur sang geworden”, laten ze beiden bijna in koor horen. Van huis uit was Willy leraar in het lagere beroepsonderwijs in Schijndel. Zonder dat hij het zich dat ook maar één moment kon realiseren lag daar, op die school in Schijndel, de basis voor zijn toekomstige carrière. Toen al, een ondernemend baasje. Hij zette, bijna als eerste in Nederland, het boekenfonds op. Een compleet succes. Een mooi voordeel voor de ouders en een extra zakcentje voor school. Daarnaast waren zijn stencil- en kopieer activiteiten voor de school (en voor derden) niet onopgemerkt gebleven. Ook hierin kwamen de zakelijke kwaliteiten bovendrijven, tot het moment dat het ‘te druk’ werd voor de school.
Werk
Kort samengevat is toen, halfweg de jaren tachtig, in de Schoolstraat te Nuland de fundering gelegd voor Wihabo. Samen met zijn broer Hans en natuurlijk hun echtelijke dames zijn ze toen, als vier onervaren broekkies het drukwereldje ingestapt. “Vanaf begin zeventiger jaren waren wij, Maria en ik, in onze vrije uren werkzaam bij Restaurant van Heeswijk. Van daaruit hebben wij heel veel inwoners van Nuland op een prettige manier leren kennen”. Maria werkte, al vanaf jonge leeftijd, bij de familie van den Akker- van Krey in Geffen en later in de gezinszorg te Rosmalen.. Ook bij haar waren de sociale contacten, vanuit haar werk en de winkel, optimaal. Het sociale contact kwam ‘de zaak’ alleen maar ten goede. De opdrachten, die van velerlei aard waren, stroomden binnen. Er werd afscheid genomen van de vaste banen om zich met alle beschikbare energie te kunnen storten op Wihabo.
Sociaal
Dan ook komt het verenigingsleven om de hoek kijken. Je ontkomt er niet aan, ook Willy en Maria niet. Heel langzaam komen hun activiteiten ter tafel. Bescheidenheid troef. “Ja, ik ben al 29 jaar betrokken bij Union en ik zit acht jaar in het bestuur van de Meent”, begint Willy. Maria noemt haar werkzaamheden op bij het ‘open venster’ in Nuland waar ze al 26 jaar vrijwilligster is. “O ja, we doen ook tweemaal per jaar een rommelmarkt en met Pasen en Kerst verzorgen we ook een fijne middag voor de zieken en bejaarden in Nuland.”, somt ze nog even snel op. Ze benoemen het of het de gewoonste zaak van de wereld is. Gaandeweg komen ze beiden uit hun schulp en passeren hun bezigheden. Willy was al op jonge leeftijd Union bestuurslid. Hij zit sinds jaar en dag in de kiosk commissie en ook was hij een jaar Prins Carnaval. In 2006 is hij vanwege zijn verdiensten, Koninklijk Onderscheiden. Het Waoterrijk verraste hun samen met de Snert Onderscheiding. “Als jong ‘menneke’ had ik, vanuit Union, zitting in het Maasland bestuur waar in feite alleen de notabelen van het dorp zitting hadden. Daar heb ik privé, maar ook zakelijk, zeker mijn voordeel uit kunnen halen. Elk nadeel, hep zo zijn voordeel”, lacht Willy. Daarnaast had hij, vanuit zijn vakgebied, zitting in de ledenraad van de Koninklijke K.V.G.O. De brancheorganisatie van drukkerijen.
Feest
Willy en Maria. Skiën en op stap met de camper. Tot op de dag van vandaag, een sportief en vooral actief echtpaar. Hun passie en trots voor hun gezin en de kleinkinderen (oppassen is bijna een hobby) steken ze niet onder stoelen of banken. Ze moeten nog wel even hun betrokkenheid kwijt betreffende het Nulandse carnaval en de buurtvereniging. “”Dat zijn we helemaal vergeten”, lachen ze. Hun garage, omgebouwd tot een ‘Bruin Bosch Café’ was en is het thuishonk van deze twee, voor hen erg belangrijke, verenigingen. Daar tonen ze ten volle hun gastvrijheid. 40 jaar huwelijk en 30 jaar Wihabo. Het zijn indrukwekkende getallen. Drukkerij Wihabo loopt als een dikke rode draad door hun leven. Begonnen in feite op school, daarna in de garage. En nu, 30 jaar na dato, staat er een toonaangevend bedrijf wat zijn weerga niet kent. Hun zonen, Joris en Ruud, zijn inmiddels volledig ingestroomd in het bedrijf en toegetreden tot de directie. “Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst”, aldus Willy. Ze zijn en mogen terecht trots zijn op het koninklijk drukwerk (de Grondwet en Statuten) wat ze in opdracht hebben mogen maken. Maar niet alleen dat. Nog nooit in de geschiedenis van Wihabo heeft er een vereniging vergeefs aangeklopt. Ook zo’n verdienste die bijna ongekend is. “Een bedrijf opzetten, och dat lukt nog wel. Continueren, dat is het aller-moeilijkst wat er is”, aldus Willy. Ze zijn daar in alle opzichten in geslaagd. De oorkondes en onderscheidingen zijn bijna niet meer te tellen. Prachtig. Maar toch zijn er bepaalde bijzonderheden die op je pad komen. Die je alleen maar kan verkrijgen of verdienen door je onmetelijke inzet en vooral, je maatschappelijke betrokkenheid. Wihabo is samen met het bedrijf Tribe en Kinderdagverblijf Joepie genomineerd als Ondernemer van het jaar 2016. Een prachtige kers op de 30- en 40 jarige feesttaart.
Foto's:
