Afgelopen jaar hebben we afscheid moeten nemen van best veel, vaak gerenommeerde, winkel ketens. Prachtige familiebedrijven, modezaken, elektronica en wat al niet meer. De V&D… Het is gewoon weg uit het straatbeeld. Was het slecht management, de recessie of een combinatie daarvan..
Met mijn lief mocht ik mee naar Ikea. En daar laten die Zweedse meubelmakers zien hoe het ook kan. “Gewoon even wat rondneuzen, wat kleine dingetjes”, zei ze. Een dagje Ikea. Er zijn mensen, ik behoor overigens niet tot die categorie, die dat een feestje vinden. Maar in alle eerlijkheid moet ik wel bekennen dat wanneer het lot me dan toch beschoren is, ik wel met een bepaalde interesse en met andere ogen kijk naar het fenomeen Ikea. Want, je kan lullen wat je wil…. Die Zweedse bedenkers weten wel hoe het moet. Het ontbijtje voor een euro is daar een mooi voorbeeld van, je kan je kopers maar alvast vroeg binnen hebben. En.. de totale omzet van de eettak is 1.5 miljard euro, ook mooi meegenomen toch.
Ben je eenmaal binnen, de roltrap op. Dan ben je overgeleverd aan de goden… Of je wil of niet, je hebt het pad met de bekende pijlen te volgen. Je kan als je wil binnendoor, maar dat is levensgevaarlijk. Je bent in een mum van tijd de weg kwijt en met een beetje pech sta je zo weer bij het begin van de route bij de roltrap. Het was zaterdagmorgen, nog net geen 12 uur. De gangen waren vol, overvol kan je wel zeggen. Met vaders, moeders, kinderen, aanstaande vaders en moeders, jonge stelletjes, dochters met moeders, hele gezinnen, opa’s en oma’s en meer van dat loslopende koopgekke volk… Ikea ten voeten uit.
Ikea is slim. De designers maken daar van elk product een feestje. Noem het maar gerust een optie tot een impuls aankoop. Even vasthouden, even voelen. Iedereen doet het, op elke afdeling en bij alles. Een voorbeeld. Die grote glazen vaas van wel een meter hoog staat daar niet alleen maar om vaas te zijn, echt niet. Daar hebben die designers van Ikea met een aantal voorbeelden een waar decoratiefeestje van gemaakt. En dan zie je die frons van je lief, je ziet ze denken. En voordat je het weet ben je de inhoud voor twee vazen aan het verzamelen.
Ikea, ten voeten uit, maar wel knap. Want je kwam helemaal niet voor twee compleet gevulde glazen vazen van wel een meter hoog, echt niet.. Maar ze staan intussen wel te pronken in je kar. Verkopen is een kunst, en die Zweden zijn kunstenaars.. En niet alleen in het verkopen. Ook in het ontwerpen, maken en presenteren van al hun koopwaar, mogen ze zich op de borst kloppen. En last but not least mag je het meubel zelf nog in elkaar zetten ook, als je dat lukt.
Bij de kassa zag ik een man bedenkelijk kijken naar alle dozen van zijn nieuwe garderobekast… Ik wist precies waar hij aan dacht.
Foto's:
