NULAND – Al vanaf zijn 10e jaar is Henk de Wit (72) bezeten van paarden. Als geen ander kent hij de ins en outs van de paardensport. In de huiskamer van deze ultieme paardenvriend staan de vele door hem gewonnen trofee’s keurig op een rijtje. Fleurige medaillelinten hangen boven zijn werkplek en aan de muur maken de vele oorkondes en foto’s het geheel compleet. Henk is nu heel druk in de weer met de voorbereiding van Springwedstrijd Jumping Maasdonk die in het weekend van zaterdag 10 en zondag 11 september voor de 15e keer zullen plaatsvinden.
Henk de Wit. Geboren in de Kruisstraat, nog even woonachtig geweest in Rosmalen maar inmiddels in hart en nieren, Nulander pur sang. In 1978 is hij, samen met zijn Roos (overleden in 2008) gaan wonen aan de Heiweg aan de rand van Nuland. Tot aan zijn pensionering was Henk zelfstandig ondernemer van zijn stratenmakerbedrijf. Hoewel hij woonachtig was in Rosmalen, was hij lid van De Paardenvriend uit Nuland. “Omdat er toen nog geen pony’s waren reed ik toen op het grote paard (luxe paard) van ons thuis, gewoon van de boerderij. Mijn broer reed zelfs op een Bels, maar dat zag je wel meer. Je moest het doen met hetgeen je had”, zegt Henk.
Ponyclub
In 1967 heeft Henk, met een aantal overige leden, de ponyclub opgericht. “Dat was zo ongeveer mijn allereerste echte officiële activiteit bij de club. Met heel groot plezier ben ik daar negen jaar instructeur en secretaris van geweest. Veertien jaar later ben ik de secretaris/penningmeester van De Paardenvriend geworden. En dat doe ik nu, tot de dag van vandaag, nog steeds”, zegt Henk, of het de aller-gewoonste zaak van de wereld is. Henk de Wit, een bezig baasje, dat sowieso. Zelf beoefent hij de sport, bij wijze van spreken, nog elke beschikbare minuut van de dag. “Dressuur en springen, dat is mijn ding”, lacht Henk. Wie de nieuwsberichten van de wedstrijden volgt ziet Henk daar vaak met een hoge klassering vermeld staan. Hij is een meester in springen en dressuur. De eerste prijzen van de diverse concoursen zijn niet meer te tellen. Het door hem behaalde Brabants Kampioenschap is toch wel zijn bescheiden trots. “Vroeger reden we nog vier- en acht tal. Daarmee zijn we zelfs tweemaal Brabants Kampioen geworden. Dat was echt heel leuk om te doen. Helaas is dat ‘span’ rijden niet meer. Da is vort ut den ted”, lacht Henk.
Mijn Groom
Zijn hobby brengt Henk, toen en zeker ook nu, veel plezier. “Al zo lang ik me kan heugen zijn paarden, en de daarbij behorende sport, een onderdeel van mijn leven. Mijn Roos was mijn Groom, mijn helper. Ze stond altijd klaar en was altijd aanwezig, waar we ook waren”. Prachtig toch? Het woord klinkt misschien ietwat oneerbiedig, maar Henk is zielsgelukkig dat er inmiddels een nieuwe Groom in zijn leven is gekomen. Bep, een bijzondere vrouw die ook houdt van de paardensport, is dat niet mooi. Enne, ze houdt natuurlijk wel net iets meer van mij hé”, zegt Henk met zijn bekende brede lach. De Paardensport brengt vreugde in het leven van Henk en zijn gezin, het is aan alles te zien. Henk: “Er is wel veel veranderd in de loop der jaren. Vroeger toen gingen we met de platte kar naar de concoursen. Naar Zeeland, Druten, Dreumel of Ammerzoden. Twee paarden voor de kar en drie erachter en wij met zijn allen op de kar. Een heel verschil wanneer je nu dan die prachtige luxe trailers ziet voorrijden op een wedstrijd”.
Jumping Maasdonk
De huiskamer van secretaris/penningmeester Henk staat in het teken van Jumping Maasdonk. Alles ligt zo’n beetje vol met brieven, enveloppen en tal van lijsten voor de komende springwedstrijd. Henk is een bescheiden persoon. “De organisatie. Nee, we doen dat samen. Ik ben heus niet de ene man van Jumping Maasdonk. Echt niet”, zegt hij. Natuurlijk, het inmiddels grote evenement is ook niet alleen te organiseren. Maar de ervaring leert dat, bij welk evenement ook, er altijd een persoon is die in feite alles weet. Een soort van manusje van alles. Zeker vanwege zijn functie is hij van bijna alles op de hoogte. Alles passeert immers de secretaris en de penningmeester en daarnaast is de ervaring van vijftien ‘Jumping’ jaren een hele grote rol gaan spelen. Het is onmogelijk om het hele arsenaal van werkzaamheden die alleen al voorafgaan aan de twee springdagen op te sommen. Wel typerend is de kreet die je tijdens de twee dagen op het wedstrijdterrein vaak hoort wanneer er vragen op organisatorisch vlak zijn: “Vraag het maar even aan Henk”. Hij is er, voor alle vragen en oplossingen, zowat dag en nacht…
Subtop wedstrijden
“Het is een evenement geworden van een eenvoudige wedstrijd naar een echte subtop wedstrijd. En daar moet je in meegroeien. Mede dankzij onze sponsoren kunnen we dat en hebben we dat ook gedaan. Zelfs de gratis entree hoort daarbij. Wanneer je op zaterdag op enige afstand het totale plaatje ziet, met op de achtergrond molen de Vlijt. Jawel… Dan krijg ik steeds weer kippenvel”, aldus een best wat emotionele Henk de Wit. Het is inderdaad ook een soort van compleet ‘paardendorp’ geworden. Voor elk wat wils, van groot tot klein. Ze komen allemaal graag naar ‘Jumping Maasdonk’ om de mooie sport te beleven, ruiters, toeschouwers en supporters.
Henk is er helemaal klaar voor. Samen met de bestuursleden, Jeroen (voorzitter), Peter, Erik, Martien, Jose en zijn dochter Marjolein gaan ze voor de 15e maal zorgdragen voor alweer een prachtig evenement in de gemeenschap. Top.
Zaterdag 10 en zondag 11 september, bij de molen de Vlijt, groenstraat Nuland. aanvang 08.30 uur. Gratis entree. www.jumpingmaasdonk.nl
Foto's:
