GEFFEN-MOMBASA – Melissa Kreps (33) uit Geffen is even terug in haar geboorteland- en dorp. Even terug in haar vertrouwde omgeving vanuit dat verre Kenia. Daar heeft ze inmiddels haar tweede huis gevonden. Maar wanneer je haar vol vuur hoort vertellen over haar project met haar straatjongens, zou je Kenia met hetzelfde gemak haar thuis kunnen en mogen noemen. Mama Jose zit op de achtergrond en vult bescheiden en indien nodig de stroom van informatie aan. Bijzonder warm om te zien en te ervaren.
Melissa is weer even thuis, terug uit dat verre Kenia. “Jawel natuurlijk, je thuis dat mis je, het zou gek zijn als dat niet zo was, toch”, zegt Melissa. Haar opleiding tijdens, en na de middelbare school, was er eentje zoals die van vele leeftijdgenoten. In eerste instantie is ze als accountancy aan de slag gegaan en daarna heeft ze de opleiding als bloemist doorlopen. “Accountancy en bloemist, het was zelfs een goede combinatie. En bloemist, een mooi vak hoor. Niks mis mee maar ik kwam er al snel achter dat mijn hart, mijn passie, toch meer in het sociale lag. Vandaar dat ik al snel gekozen heb om de HBO- opleiding Sociaal Pedagogische Hulpverlening (SPH) te gaan doen. Een goede keuze, achteraf”, aldus Melissa.
Stage
Tijdens haar studie, Melissa was toen 27 jaar, heeft ze als stagiaire kennis mogen maken met haar uiteindelijke werk bij jeugdzorg in Afrika. “In dat Veiligheidshuis, zoals dat werd genoemd, werkten wij met dakloze en vooral kansloze kinderen van de straat om ze middels een behandelplan klaar te stomen voor de keiharde Afrikaanse maatschappij’, horen we Melissa vertellen.
Na haar stage heeft ze in Nederland haar diploma behaald. “Maar weet je, het bloed kruipt nu eenmaal waar het niet gaan kan. Voor ze er zelf erg in had, was ze alweer terug in Afrika. “Ik zat thuis maar te worstelen met het feit waar nu eigenlijk mijn plekje zou zijn”, lacht ze. Tien maanden duurde haar verblijf, waarvan 6 maanden werden ingevuld met vrijwilligers jeugdwerk.
Uiteindelijk is Melissa toen terechtgekomen in het op zich veilige Kenia, aan de westkust van het Afrikaans land. Daar, in Mombasa, heeft ze in totaal met drie tehuizen voor straatjongens, wees- en aidskinderen (variërend van 1 tot en met 17 jaar) kennisgemaakt.
Tehuizen
“Deze huizen deden erg goed werk, prima werk zelfs. Maar voor mijn gevoel kon dat beter. Vooral het vervolg, wanneer de jongens klaar waren. Dan werden ze in feite weer aan hun lot over gelaten. Al het gedane werk was dan voor niks geweest, en dat deed mij erg veel verdriet”, zegt Melissa. Een eigen huis met haar eigen doelstellingen, dat was het plan wat bij Melissa begon te ontstaan. De buitenwereld fronste even zijn of haar wenkbrauwen. Het pittige doorzettertje, de dame met pit kreeg hierdoor alleen maar meer energie om haar plan en uitdaging te verwezenlijken: Haar eigen huis, haar eigen stichting (BeHoCa) voor haar eigen jongens. “Een huis waar de cirkel wordt rondgemaakt. Zorg dragen dat de jongens wanneer ze klaar zijn teruggeplaatst worden bij familie of pleeggezin of zelfstandig kunnen wonen”, aldus een vastberaden Melissa.
Project van straatjongens
Hier in Nederland kun je van het Afrikaanse leven bijna geen voorstelling maken. Er leven maar liefst 25.000 straatkinderen met alle problemen die erbij horen. Een wrang voorbeeld van probleemgevallen is het mob-justice. Een soort van eigen rechtertje spelen die middeleeuws en vooral weerzinwekkend straffen. Er word een hand afgehakt of je krijgt als straf een brandende autoband om je middel. Hoe je ook door het zand rolt… De brand, dooft nooit.
“Een jongen (Peter) van zestien jaar uit een voormalige groep was vanwege de druk van het huis weggelopen. Hij viel heel snel terug in zijn oude gewoontes. Hij gaf mij dat laatste zetje voor mijn eigen huis. Geld… Geld is en blijft het allergrootste struikelblok om, hoe sociaal je doel ook is, iets te verwezenlijken. Het warme medeleven, de giften het meedenken en vooral de support in Nederland. Jawel… dat doet je goed. Al snel kon ik aan de slag”, zegt Melissa terwijl ze met een lach een traantje wegpinkt.
Doneer een Kip
Het is gelukt. Melissa heeft haar eigen huis, haar stichting, bestuur en haar eigen straatjongens.
Op dit moment werkt ze zelfs met vier personeelsleden en vele vrijwilligers. Haar veiligheidshuis staat als een huis, horen we een trotse moeder op de achtergrond zeggen. Om alles te kunnen en te blijven bekostigen zijn de financiële giften zo ontzettend belangrijk. “Onze jongens gaan betaald naar school, de huisvesting, eten en kleding worden verzorgd. Het zijn maar een paar voorbeelden van (hoge) kosten die dagelijks terugkomen. Gelukkig hebben we hele lieve en zorgzame sponsoren, zonder hen en de vele privé donaties zouden we het dus echt niet redden. Inmiddels hebben we samen met de jongens een kippenhok gemaakt voor ons nieuwe, best wel leuke, project: Doneer een Kip voor vijf euro. U doneert een kip voor vijf euro, wij verkopen de eieren, mesten hem vet en wanneer de tijd daar is verkopen wij hem aan de hoogst biedende”, zegt Melissa.
Op de website: www.behoca.nl staan alle bijzonderheden van Melissa’s prachtige vrijwilligerswerk.
Doet u mee.. Doneert u een kip? In het kader is precies te lezen hoe gemakkelijk u een of meerde kippen kan doneren, het is in feite een kwestie van: “Gewoon even doen”.
Maak per kip (meer kippen mag ook, een kip per maand bijvoorbeeld..) vijf euro over op rekeningnummer: IBAN: NL62ROBO0135040205 met de vermelding: KIP.
Foto's:
