De een kikt erop en de ander vindt het maar niks… Tattoos. Onopvallende en opvallende tot zeer bijzonder opvallende. Het is nu sowieso in de mode. Vele jaren terug zag je tijdens de Spaanse vakanties de getatoeëerde (vooral) Engelsen door de straten flaneren in hun voetbalshirts met, natuurlijk, korte mouwen.
En ineens was het hier ook… Ineens zag je ze overal. Of is dat maar voor mijn gevoel… Je zag ze op straat, op tv vooral, zangers en zangeressen, presentatoren. Op het strand, in het uitgaanscircuit, op de terrasjes… En zeker op het voetbalveld. Vooral de profvoetballers laten zich uitbundig voorzien van de meest uiteenlopende voorstellingen… En vaak op hun gehele lichaam… Of zou dat komen omdat we ze, vanwege hun kleding, beter kunnen zien. Dat ze zo meer opvallen dan in het normale leven… zou kunnen natuurlijk
Ik zal heel eerlijk zijn door te zeggen dat ik er best nog aan moet wennen. Heel vroeger was de tatoeage vrijwel alleen weggelegd voor mannen. Als je een tattoo had, was je een zeeman, biker, crimineel of ‘ruwe bolster blanke pit’-type. Een tattoo, ik weet niet of ik dat zou doen. Het is wel voor altijd, je hele leven lang… Het is niet zomaar een plakplaatje, zoals je die vroeger gratis in een snoepzakje, cadeau kreeg. En zeker wanneer je met namen te werk gaat.. Een ‘spelvoutje’ is zo gemaakt. “Roterdam” zag ik op een arm staan van een plaatselijke supporter… Sja… En dan?
Maar, nogmaals… Heel veel mensen kikken echt op een mooie tattoo. En weet je, eerlijk is eerlijk, je ziet soms ook de mooiste kunstwerken voorbijkomen. Schitterend soms en je zou ze bijna als echte kunst met de grote K mogen betitelen..… Vakwerk hoor…
Ik heb me eens afgevraagd of het een dure aangelegenheid is, zo’n tattoo. Google gaf me een inkijkje in het tarieven bestand. Soms is er een vast starttarief. Ik zie prijzen staan van 150 euro tot wel bijna 4000 euro. En weer op een andere site lees ik dat ze werken met een uurtarief, dat dan weer kan variëren van 50 to 250 euro per uur.
Weet je, en dat geldt in feite voor alles wat je doet. Je het mooi vinden, er gelukkig mee zijn en trots en fier…. Want nogmaals, een tattoo is bijna onomkeerbaar. Maar in feite mag je “het trots zijn op iets wat je doet” ook onomkeerbaar noemen. Dus van spijt hoeft dan geen sprake te zijn.
Foto's:
