De klok is weer verzet. Je merkt het meteen in de avonduren, heerlijk. Het is langer licht en de mooie lentedagen nodigen je uit om buiten te zijn. Je haalt je fiets weer iets sneller van stal, zeker voor de korte ritjes. Ook dat moet je leren, om niet meteen in de auto te springen. Voorheen, wanneer ik bijvoorbeeld even naar Oss moest, zat ik al in de auto voordat ik het wist. Nu pak ik de fiets, tenminste, ik zal eerlijk zijn… als het niet regent. Ook afgelopen week dus in combinatie met het lentezonnetje trapte ik op men stalen ros naar Oss.
Al fietsend door de wijken van Oss vielen mij de mooie speelplekken voor de jeugd op… Oss heeft, dat mag zeker worden gezegd, dat best goed voor elkaar. Voetbalveldjes, kooivoetbal, basketbalveldjes, mini speeltuintjes… je komt ze overal tegen. En weet je, het was echt een prachtige lentedag… Maar ik miste, waar ik ook keek, de spelende jeugd op die veldjes of gewoon in de straat.
Zou het echt zo zijn dat, zelfs met zo’n mooi weer, alle kinderen achter de computer of met een ipad of telefoon op schoot binnen zitten. Ik kan het bijna niet geloven. Maar waar zijn ze dan? Want ik zie ze niet buiten. Een aantal jaren terug, kan ik me nog herinneren, waren ze volop buiten aan het spelen. Ook bij ons in de straat. Indiaantje of cowboytje spelen…. Pang pang…hoorde je dan wanneer je binnen aan het werk was. Natuurlijk, die indiaantjes zijn ouder geworden, maar daarvoor in de plaats zijn er toch andere kinderen gekomen…. Tegen de muur van onze garage hoor ik ze zo nu en dan een balletje trappen. En dat is alles, verder is er weinig actie en geen spelende kinderen…
Ik kan me de tijd van toen nog herinneren, toen ik kind was. Ze moesten ons, wanneer het begon te schemeren, bijna naar binnen trekken. Het was altijd te vroeg, weet ik nog. We waren altijd buiten. Voetballen op straat… sowieso natuurlijk. Maar ook tikkertje, boompje verwisselen, knikkeren, verstoppertje spelen, schipper mag ik over varen. De meisjes waren vaak met ballen tegen de muur bezig. Een soort van jongleren was het. Touwtje springen of hinkelen…. Gewoon allemaal buiten, op straat of op de stoep.. Boompje klimmen. Repen…. Kennen we het nog. Een stokje met velg van een fiets, en dan rennen… Uren waren we er mee bezig.
Kattenkwaad uithalen, hoorde er ook bij. Belletje trekken bijvoorbeeld, en dan rennen of je leven ervan af hing… Of portemonneetje trekken. Een lege portemonnee met een touwtje eraan op straat leggen. En dan net zo lang achter een haag wachten, totdat iemand hem op wilde rapen…. En dan gaf je een ruk aan het touwtje… lache man.
Eigenlijk jammer, niet dan. Buiten spelen… Een beetje kattenkwaad…
Wanneer heb jij voor de laatste keer voor niks naar de voordeur moeten lopen omdat er belletje was getrokken, kun jij je het nog herinneren, benderbangvoor?
Kijk, en dat bedoel ik dus…..
Foto's:
