300 woorden
Met mijn ogen gesloten zit ik op de bank. De klanken die uit mijn boxen komen raken me intens. Het kippenvel staat op mijn rug en de woorden in de tekst die gezongen worden komen recht mijn ziel in. Kent u dat? Dat muziek raakt? Het kan een liedje op de radio zijn die de file waar je in staat net wat draaglijker maakt, of de orgelman op het marktplein.
Muziek is me met de paplepel ingegoten. Ons gezin is muzikaal, beginnend bij mijn lieve ouders. Nooit was het stil in huis. Mama zong mee met Van Morrisson en pap wiegde me op Bob Dylan en Fleetwood Mac.
En ik ben er dankbaar voor.
En nu maken we bij ‘ons thuis’ allemaal muziek. Ik zing. Onder andere in een band en bij verschillende producties.
Het maakt mij compleet. Zonder muziek zou ik niet meer kunnen. Ik hoef geen tv of serie, doe mij maar een avondje youtube, spotify, oude lp’s of iets eigens.
En zo nu ook. Geraakt door het nieuwe album van Adele. En ik weet, over smaak valt niet te twisten. Maar lieve mensen, heeft u het al gehoord? Niet alleen haar single ‘Hello’, maar ook de rest? Het klinkt fantastisch en haar woorden nemen me mee. Mee naar emoties die we als mens allemaal wel eens gevoeld hebben.
En ik weet dat dit geen onderwerp voor een ‘grappige’ column is, maar dat ik het toneel in deze gebruik voor de aanbeveling van iets wat ik met iedereen delen wil.
Namelijk muziek. Neem er eens de tijd voor en luister naar wat je raakt. Of het nu Frans Bauer, Ilse Delange, Bob Dylan of DJ Hardwell is. Laat u meeslepen. Ik ben er namelijk van overtuigd dat muziek het meest pure in de mens losmaakt.
En dat is een mooie kerstgedachte toch?
Flore