Pap, je schreef vorige week over the fucking bitch. Maar wist je dat ik pas een boek binnenkreeg met de titel:
‘ Ideale vrouwen zijn een bitch… ‘
En tja… Ik heb er wel even naar zitten staren toen het boek binnenkwam en me achter mijn oren gekrabd.
Want een bitch? Is dat waar de mannen van tegenwoordig op zitten te wachten? Maar het lied wat jij op de parkeerplaats hoorde zei het eigenlijk al. En hier staat het ook echt. Een bitch dus!
Nadat ik de eerste passages gelezen had begreep ik eigenlijk al dat ik alles fout doe en van een andere generatie ben.
Te lief, te zorgzaam, overcompenseren etc. Maar ja wat dan? Leuke man ontmoeten en me voordoen als een kenau? Krijg ik dan de uitnodiging voor een romantische date ?
Liefde is soms een lastige kwestie. Ik kijk heus films hoor en kan heel goed relativeren. Vooral bij van die films waarbij je de twee hoofdrolspelers bekvechtend treft in de beginscène. Natuurlijk komen die samen. En natuurlijk leven ze lang en gelukkig en komen er nog drie kinderen en een hond. Maar is die vrouw dan een bitch?
Ik lees maar weer een passage uit mijn boek. Uit werkelijk geen enkele passage maak ik op dat ik juist handel als het om mannen gaat. Ik wacht teveel af, FOUT. Probeer juist aardig en meegaand te zijn, FOUT. Laat hem in zijn waarde en vraag niet te veel, ook FOUT. Die bitch ben ik niet en ik vrees dat hoeveel ik ook ga oefenen het me niet gaat lukken ook.
Maar weet je? Ik kan er natuurlijk altijd mijn voordeel mee doen! En alles wat ik mogelijk wel oppik uit ‘t boek is mooi meegenomen. Ik zeg … Kom maar op als je durft! Ik ben namelijk nu pas bij hoofdstuk 3 en voor je ’t weet bijt ik!
(Dus pap, een bitch zijn in de tegenwoordige tijd is helemaal zo slecht nog niet.)
Flore
Foto's:
